บทความ

ตอนที่ 12

 ตอนที่ 12 จบลงด้วยดี แสงสว่างค่อยๆสาดส่องเข้ามาผ่านมู่ลี่ปรากฏภายในห้องที่ไม่คุ้นชินแต่ก็เดาได้อยู่หรอกว่าที่ไหน “ ฟื้นแล้วหรอคะสายสืบอีฟ ให้ฉันเรียกพยาบาลให้มั้ยคะ " “ คุณครีม คุณไม่เป็นอะไรใช่มั้ย " “ ก่อนจะห่วงคนอื่นดูสภาพตัวเองก่อนเหอะ " ไคน์พูดพรางนั่งอื่นหนังสืออยู่ข้างๆ พระเจ้านายเกือบตกเป็นแพะรับบาปแล้วมั้ยล่ะ “ ฉันไม่เป็นอะไรค่ะเพราะได้สายสืบช่วยไว้ไงคะ คุณหมอเอากระสุนออกแล้วโชคดีนะคะที่ไม่ถูกจุดสำคัญ " “ มันไม่ถูกอะไรเลยมากกว่าแค่ถลอกๆเอาหนังกำพร้าออกไปเอง " “ หุบปากไปเถอะน่า " ครีมหันไปตวาดใส่ไคน์ที่ทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวเหมือนเด็กๆ “ เรื่องคดีไปถึงไหนแล้วคะ " “ เขาลงมือคิดทั้งหมดนี่คนเดียวค่ะ โดยสังเกตุความเคลื่อนไหวของพวกเราผ่านสายสืบอีฟโดยการสะกดรอยตามคุณ " ถึงว่าล่ะเงาดำที่เห็นบ่อยๆคงเป็นเค้าสิน่ะ “ แล้วอดัมล่ะคะ ทำไมเค้าไปอยู่ที่นั่น " “ เพราะสอดรู้แอบตามพวกคนน่าสงสัยไปไงล่ะ ถึงซวยไปด้วย " “ นั่งอ่านหนังสือไปเงียบๆไม่เป็นรึไง " “ แล้วชาร์คล่ะ " “ เหอะ แผลแค่นั้นทำเหมือนหมาโดนเชือดไปได้ " ครีมผละออกจากฉัน...

ตอนที่ 11

ตอนที่ 11 หยดน้ำตา ชาร์นก้าวเท้าเข้ามาในห้องโดยไม่มีท่าทีเกรงกลัวต่อศัตรูตรงหน้า เขาหันมองฉันด้วยสายตาว่างเปล่าเพียงเสี้ยววิ ก่อนจะหันไปสนใจพี่สาวของตนที่เอาแต่ร้องไห้ราวกับไม่อยากรู้ว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น “ หนีไปเถอะนะชาร์น " พี่สาวเอ่ยปากอ้อนวอนน้องชายของตน ก่อนที่สายตาของชาร์นจะเปลี่ยนเป็นเจ็บปวดเมื่อเห็นพี่สาวกับคราบเลือดแห้งบริเวณหน้าผาก “ เป็นเด็กไม่ดีเลยนะ แอบฟังผู้ใหญ่เค้าคุยกันเนี่ย " “ ผมเคยเตือนอาจารย์แล้วนะว่าอย่ายุ่งเรื่องของคนอื่น ปกติ ผอ.ที่ดีควรไปดูความเรียบร้อยในงานสถาปนาไม่ใช่หรอ " “ ขอโทษด้วยนะพอดีฉันไม่ใช่ ผอ. ที่ดีซะด้วยสิ " “ ในฐานะเจ้าของวิทยาลัยแห่งนี้ ผมขอไล่คุณออก!!! " ชาร์นตวาดออกไปสุดเสียงพร้อมโยนซองเอกสารใส่หน้า ผอ.จนหน้าเสีย  “ เห้ย " คุณ ผอ.ใช้สายตาสื่อให้ลูกน้องหยิบซองเอกสารขึ้นมาให้เขาก่อนจะเปิดมัน “ คุณถูกถอนสิทธิในการรับมรดกแล้ว ก่อนหน้านี้คุณเกลี้ยกล่อมให้พ่อผมยกวิทยาลัยให้คุณดูแลแต่เพียงผู้เดียวแต่พ่อผมได้โอนกรรมสิทธิ์ในการบริหารวิทยาลัยให้กับทนายความส่วนตัวไปแล้วพูดง่ายๆ พินัยกรรมนี่เป็นโมฆะมาตั้งแต่แรกแล้ว และตอน...

ตอนที่ 10

ตอนที่ 10 ในที่สุดก็เผยตัวออกมา หลังอาคาร “ มาแล้วหรอครู " “ อดัมอยู่ไหน " “ นั่นไง " ชาร์คชี้ไปยังบริเวณที่มีต้นไม้รกทึบ ท่าทองของอดัมดูลับๆล่อๆเขาส่องไฟฉายไปทางอาคารร้างด้่นหลังวิทยาลัยเหมือนกำลังซุ่มดูอะไรบางอย่าง “ เอาไงดีครับ แจ้งตำรวจเลยมั้ย " “ อย่าพึ่งดีกว่า ต้องให้มั่นใจว่าอดัมเป็นคนร้ายจริงๆก่อน " “ งั้นผมจะเข้าไปดูเอง อาจารย์รออยู่ตรงนี้แหละ " “ ฉันตังหากที่ต้องเข้าไปดู ฉันเป็นตำรวจนะ จะให้นักศึกษาอย่างนายเข้าไปเสี่ยงตายแทนได้ไง " “ แต่.. " “ ไม่มีแต่! " “ เอางั้นก็ได้ " ชาร์คตอบกลับด้วยท่าทีหงอยๆ ฉันตบบ่าชาร์คเบาๆก่อนจะค่อยๆย่องไปหาอดัมที่แอบซุ่มอยู่ในพวหญ้า ผัวะ! ฉันยังเดินไปไม่ถึงเจาสักพักก็มีคนออกมาจากต้นไม้ข้างๆทีืเขาซุ่มอยู่และใช้ไม้ฟาดหัวเขาจนสลบ ฉันตกใจกับเหตุการณ์ตรงหน้าจนนึกไม่ออกว่าจะทำอะไรต่อ  พึ่บ ฉันหันหลังกลับไปมองตามเสียงก่อนจะเห็นชาร์คกับดิวลงไปสลบกองอยู่บนพื้น ไม่ทันไรก็รู้สึกถึงร่างหนากำลังรัดคอฉันเข้าจากด้านหลังก่อนจะปิดปากฉันด้วยผ้า ทุกอย่างเริ่มมืดมัว ร่างกายอ่อนแอไร้เรี่ยวแรงจะขยับ ใครบางคนค่อยๆเดินเข้า...

ตอนที่ 9

 ตอนที่ 9 จับตาดูพวกเขาไว้ เดินทางมาเนิ่นนานในที่สุดก็ถึงวันหยึดสักที วันนี้คุณ ผอ. นัดฉันเพื่อสอบถามรายละเอียดต่างๆ จะให้บอกเขายังไงดีว่าฉันยังไม่รู้ตัวคนร้ายเลย แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ตัดผู้ต้องสงสัยไปได้บ้างแล้ว “ ยังไงสายสืบอีฟก็ควรระวังมากกว่านี้ และคราวหน้าอย่าไปเผชิญเรื่องอันตรายตามลำพังอีกนะครับ มีอะไรคุณบอกผมได้เสมอผมยินดีช่วยครับ " “ ทราบค่ะ " “ เอ่อ.. ผมขอถามคุณอีฟอย่างนึงได้มั้ยครับ " “ หลายอย่างก็ได้ค่ะ " “ ตอนนี้คุณสงสัยใครที่สุดครับ " หากจะว่ากันตามตรงตอนนี้ผู้ต้องสงสัยก็เหลือเพียงแค่ ไคน์ กับ อดัม เท่านั้น เพราะจากข้อมูลที่ได้จากกรมตำรวจทำให่ชาร์คกับดิวหลุดออกจากผู้ต้องสงสัย ส่วนชาร์นหมอนี่ก็ดูจะไม่ใช่คนร้ายเพราะเขามาช่วยฉันทุกครั้งที่เดือดร้อนแต่ก็น่าจะรู้อะไรมาบ้างไม่ใช่น้อย ดังนั้นผู้ต้องสงสัยที่เหลืออยู่ตอนนี้คงมีแค่ ไคน์ กับ อดัม “ ฉันคิดว่าไคน์ ค่ะ " “ ทำไมคุณถึงสงสัยเค้าล่ะครับ " “ เค้าดูร้ายกาจและลึกลับอย่างบอกไม่ถูก " “ ถ้าอย่างนั้นผมจะจับตาดูไคน์เป็นพิเศษครับ " เมื่อเราคุยกับเสร็จ ผอ.ธีย์ พาฉันมาส่งหน้าหอก่อนเขาจะขับรถ...