ตอนที่ 1

บทที่ 1

วิทยาลัยเซนคาเธียร์

   

   ฉันยืนมองป้ายวิทยาลัยพร้อมกับเบ้ปากอย่างไม่สบอารมณ์ ความรู้สึกราวกับถูกอัดหน้าไปแล้วร้อยกว่าครั้ง จากนัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนกลมโตกลับถูกบดบังด้วยแว่นกรอบดำหนาเตอะ ทั้งผ้ายืดที่ต้องรัดหน้าอกถึงสองชั้น ไหนจะคิ้วหนาๆนี่อีกตอนนี้ฉันกลายเป็นชินจังเวอร์ชั่นกะเทยอก 34 นิ้วไปแล้ว แทบจะบ้าตาย แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะทุกคนต้องภูมิใจในความสามารถของฉัน หากไม่มีผู้เสียสละอันยิ่งใหญ่อย่างฉัน โลกใบนี้ก็คงจะเต็มไปด้วยโจรผู้ร้าย

“ ใช่อาจารย์อีฟที่จะมาสอนรายวิชาวาทศิลป์และการใช้เหตุผลรึป่าวคะ "

     ฉันมองไปยังผู้หญิงต้นเสียง ก่อนเธอจะมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉันพร้อมยกมือไหว้อย่างนอบน้อม

“ อ๊ะ! ไม่ต้องไหว้ก็ได้ค่...ครับ "

ฉันพูดก่อนจะถอยหลังออกไปเล็กน้อย เธอเข้ามาใกล้ราวกับเกิดมาทั้งชีวิตยังไม่เคยเห็นผู้ชายหน้าตาดีขนาดนี้

“ แล้วผมจะต้องไปรายงานตัวที่ไหนครับ "

“ ที่ตึกคณะกรรมการค่ะ อ้อ..ฉันชื่อระเบียบ หรือจะเรียก น้องเบียบเฉยๆก็ได้ "

บางทีฉันก็สงสัยว่าเธอเอาอะไรมามั่นใจว่าเธออายุน้อยกว่าฉัน 

“ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณระเบียบ "

ฉันพูดจบพร้อมยื่นมาไปจับกับมือของเธอพร้อมเขย่าเบาๆ เพื่อทักทายตามมารยาท แต่ทว่าเธอกลับไม่ยอมปล่อยมืออีกทั้งยังบีบมือฉันแน่นขึ้นยิ่งกว่าเดิม

“ มือนุ่มจังเลยนะคะ "

แหงล่ะ ก็ฉันทาครีมบำรุงทั้ง เช้า ทั้งเย็นเลยหนิ

“ เอ่อ ให้ผมไปรายงานตัวที่ตึกคณะกรรมการได้ยังคะ..ครับ "

“ โอ๊ะ! จริงสิ เชิญทางนี้เลยค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะนำทางไปเอง "

สุดท้ายเธอก็ยอมปล่อยมือฉันแล้วหันหลังเดินส่ายบั้นท้ายดุ้กดิ้ก ไปยังตึกคณะกรรมการ โดยระหว่างทางเธอคอยหันมาส่งยิ้มสยองๆให้ฉันเป็นระยะ พวกเราขั้นลิฟต์ไปยังชั้นสี่ จนถึงหน้าห้องผู้อำนวยการ ซึ่งเป็นห้องกระจกทึบสีชา ก่อนเธอจะเคาะประตูเพื่อขออนุญาตพาฉันเข้าไป

“ ครูคนใหม่มาแล้วค่ะท่าน ผอ. "

“ ขอบคุณมากครับคุณระเบียบ "

   ผู้ชายร่างสูง ผิวขาว ใบหน้าคมคายราวกับดารา กล่าวขอบคุณเธอพร้อมส่งยิ้มหวานละมุน ก่อนเขาจะมองมาทางฉันและผายมือเชิญนั่งที่เก้าอี้ "

“ เชิญครับคุณอีฟ เอ่อ… ผมขอคุยกับคุณอีฟเป็นการส่วนตัวนะครับ "

ผู้อำนวยการสุดหล่อหันไปพูดกับคุณระเบียบ พร้อมส่งยิ้มหวานๆ 

คุณระเบียบค่อยๆก้าวออกไปจากห้องด้วยใบหน้าเศร้าและส่งจุ๊บแสนสยองให้ฉันก่อนจะปิดประตู

“ สวัสดีอย่างเป็นทางการนะครับคุณอีฟ ผมชื่อธีย์ เป็นผู้อำนวยการของวิทยาลัยแห่งนี้ และผมเป็นคนทำเรื่องขอให้หน่วยสืบสวนส่งคนมาสอดแนมเรื่องการวางระเบิดที่วิทยาลัย "

“ แต่ฉันไม่เคยทำหน้าที่นี้มาก่อนเลย เลยค่อนข้างอึดอัดใจค่ะ "

“ ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมจะดูแลคุณเอง แต่ก่อนอื่น… "

คุณธีย์ลุกออกจากเก้าอี้ก่อนจะเดินมาด้านหลังฉันแล้วโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหู

“ คุณควรอ่านประวัติของนักศึกษาที่เข้าข่ายเป็นผู้ก่อการร้ายก่อนนะครับ "

เขาพูดจบแล้วจึงยกแฟ้มประวัตินักศึกษาเล่มหนามาให้ฉัน

“ พอดีผมมีธุระต่อ ถ้าไม่รังเกียจเย็นนี้ผมขอเลี้ยงต้อนรับอาจารย์คนใหม่นะครับ "

เขาส่งยิ้มให้ก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานออกไป สิ้นเสียงประตูปิดฉันยกแฟ้มนักศึกษามาดู จากในแฟ้มที่ ผอ.ให้มา พอจะคาดเดาได้ไม่ยากว่าทำไมวิทนาลัยแห่งนี้ถึงมีแต่อาจารย์ผู้หญิงแก่ๆอายุเยอะ เพราะคนสวยๆคงถูกพวกเด็กอันธพาล หัวโจก กลั่นแกล้งจนทนอยู่ไม่ได้ ด้านล่างแฟ้มประวัติมีตารางการสอนและแผนที่อาคารต่างๆในวิทยาลัยอยู่ และนี่คือคาบแรกของฉัน

“ ตึ้ง!! "

ฉันวางแฟ้มเอกสารและหนังสือต่างๆลงบนโต๊ะอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนที่เสียงราวกับตลาดในห้องจะเงียบลงทันตาเห็นถึงแม้ว่าฉันจะตะโกนแหกปากอยู่หลายรอบแล้วก็เถอะ

“ ทำอะไรน่ะ เรียกร้องความสนใจงั้นหรอ? "

นักศึกษาคนหนึ่งเอ่ยปากถาม พรางลุกขึ้นและเดินก้าวเข้ามาใกล้

“ เอ่อ… "

“ ว่าไง ทำไมไม่พูด หรือนายฟังภาษาคนไม่รู้เรื่อง "

เขาเดินมาหยุดตรงหน้าฉัน พรางเอามือมาจับคางบีบบังคับให้ฉันเอ่ยปากพูด 

“ ฉันเป็นอาจารย์พวกเธอนะ "

“ อาจารย์งั้นหรอ? พึ่งเจอกันแปบเดียว ผมไม่นับหรอกนะ "

เขาตอบพรางแสยะยิ้มเบาๆ ก่อนจะพลักฉันถอยไปติดกับบอร์ด มือหนาเริ่มลูบไล้ทั่วใบหน้าจนลงมาถึงลำคอ

“ โอ๊ะ เหมือนเด็กใหม่ของเราจะน่ารักเกินกว่าจะเป็นผู้ชายแล้วละมั้ง "


โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

ตอนที่ 5

ตอนที่ 8

ตอนที่ 7